Vannacht om half twee naar bed. Prima geslapen. Wel elk uur even wakker, maar dat is niet ongewoon. Telefoon achter spiraal van bovenbed geplaatst, kon ik gemakkelijk de tijd de
nacht door volgen.
Opgestaan om half negen. Mijn kamergenoten waren op één na weg, alleen een man uit Madrid lag nog. De stad uit geprobeerd te fietsen. Altijd lastig, ook nu weer. Vond een Lidl. Wat eten gekocht, zodat ik ergens een warme maaltijd kan bereiden. Ook kaas, maar geen brood te vinden. In een dorp na een uurtje fietsen botste ik bijna tegen een bestelbusje op. Er stond een man bij, met een groot brood in zijn hand. Aha: Pan. Ik zeg pan en de bestuurder duikt achterin en duikt uit één van de vele papieren graanzakken een mooi brood op. Hij doet er een zakje omheen, drukt het brood in mijn hand en loopt zo weg. Wuift nog even met de hand en verdwijnt door een openstaande deur.
Ik doe het brood onder de klep van mijn rechterachtertas en ga op zoek naar een plek om lekker te ontbijten. Een kilometer later haalt het witte bestelbusje me in. De bestuurder toetert en wuift.
In het volgende dorp vind ik na een aantal smalle straten een pleintje met stenen banken. Redelijk uit de wind, die ook vandaag weer flink waait. Ik gooi bijna alle tassen van de fiets, dan heb ik plezierig alles om me heen. Voor koffie zie ik al dat het te hard waait. Op de bank eerst een kussen. Het is een graad of 13, maar de zon schijnt redelijk tussen de wit opbollende wolken door.
Ik eet, drink ananassap en schrijf een stukje. Dan maar weer verder. Het idee is om naar Astorga te gaan en vandaar uit dan morgen over een eerste pas.
Het landschap is nog steeds vlak. In de verte zijn de grijs-blauwe bergen zichtbaar. De grond is hier uiterst schraal aan het worden. Geen uitgestrekte graanvelden meer. Armetierig sprietjes, het doet aan de hoge veluwe denken. De dorpjes zijn ook al even armetierig. Op alle kerktorens enorme ooievaarsnesten, wat na Burgos steeds het geval is. Geniet er weer van wanneer ik zie hoe zo´n vogel een bel centreert en moeiteloos in de lucht omhoog draait. Ook verschillende keren zie ik boerenzwaluwen. Sinds een aantal dagen geen gele morgenster meer, die ik heel Frankrijk door in de bermen zag staan. Ook nog na de Pyreneeën. In de steden vaak veel gierzwaluwen, voor de rest erg weinig vogels.
Ik fiets gestaag verder. Nu ik weet dat ik weinig afstand wil maken, is de zin er ook niet naar. In een dorpje twijfel ik even. Zie twee fietsers staan. Martin en de ¨Gazelle Belg¨. Ik word hartelijk begroet. Toen ze vanmorgen beiden vertrokken lag ik nog. Gezamelijk fietsen we verder over nu zeer rustige binnenwegen.
Dan een eind over de hier zeer drukke N120 richting Astorga. Het is nog 26 kilometer. De route maakt enkele omwegen. Over een prachtige oude boogbrug, waarmee ze aan het restaureren zijn kom ik aan in een stadje. Veel touristen, veel bars etc. Ik raak mijn amigo´s kwijt. De Belg twijfelt wel vaker en was blijven staan. ik volg netjes de kronkelende route naar Astorga. Fiets omhoog de vesting in. Vind er niets bijzonders, alle oude huizen verdwenen, of ik fiets op de verkeerde plaats. De electronische borden geven temperaturen aan van 14 tot 16 graden. Heb ook de hele tijd mijn jas en lange broek aan. Met de harde wind voelt het nog kouder aan. Vind niks aan Astorga. Zie twee Spaanse fietsers, ga er maar achteraan. Wellicht weten zij een Albergue. Ze blijken gewoon de route te volgen (gele pijlen op de weg) Ik haal ze in en besluit maar verder te gaan. Het regent even, maar het houdt ook weer op. Dan weet ik het even niet meer. Volg de borden en hobbel door een wel zeer bijzonder dorp met middeleeuwse bestrating. Voor mij weer twee fietsers. Na het dorp een afdaling op asfalt en na de brug weer omhoog. Ik race naar beneden, boven aan ben ik bij het tweetal: Martin (de Ier) en de Gazelle Belg. Hij blijkt Willy te heten (60) Gezamenlijk fietsen we door. In een dorp een km of 15 voorbij Astorga zijn twee Albergues. Het weer houdt zich goed. Douchen (één douche en WC voor een man of 20) Kost weinig, man verdient wel aan het restaurant en café. Ik ga naar het restaurant. Voetballen. Ga meteen even achter een computer zitten en typ dit verhaal. Erger me aan de sigarenrook, wat wij niet meer gewend zijn.
Morgen maar eens zien of het nog wat omhoog wil. Nog ca 250 km tot Santiago
