Wat later dan het vluchtschema vliegen we weg. Twee lange uren zit ik finaal klem, ik kan echt geen kant op. Dan glijden we door de wolken. Ik herken Rotterdam en even later landen we op Schiphol. Vrij snel heb ik mijn bagage en ook de fiets. Knoop het spul op een bagage wagentje en rijd naar buiten. Bij een bank sleutel ik een flinke tijd, dan zit mijn trouwe fiets weer in elkaar. Ik laat de doos achter bij de bank en fiets weg. Amsterdam is goed aangegeven. Om kwart over twee ben ik bij Bronsgieterij Klijnstra waar ik anderhalf uur later weer vertrek. Het fietst heerlijk over het vlakke land. Tegen de wind, maar met konstante snelheid. Wel is de Spaanse methode veel sneller: gewoon over de vluchtstrook naar Friesland toe. Nu maak ik overal extra kilometers, rondjes enz. enz. Pas om kwart voor acht begin ik aan de afsluitdijk. De batterij is wat leger aan het worden, dus ik kan met moeite noch 25 km/uur vasthouden.
Gelukkig staat Siem op het monument. Maakt mooie foto's. Ik heb dorst. Siem rijdt weer verder op de motor naar de volgende stop bij het benzinestation en heeft daar drinken voor me en zoetwaren. Dat scheelt. We praten niet lang, dan koel ik te veel af. Ik ploeter verder. Op de kop van de afsluitdijk is het ook niet duidelijk waar ik als fietser langs moet. Na enkele keren heen en weer blijkt dat ik via Zurich moet. De wind is hier vrijwel ingekakt. Snelheid gaat nu weer naar 28. Via Witmarsum naar huis. Licht inmiddels op. Tegen half elf arriveer ik op de vertrouwde boerderij.